Rozdział XXXI

19 maja 2005r. Czuje się okropnie, zamknięty w klatce patrzę tylko w lustro i niedowierzam temu, że moje włosy siwieją, a nawet nie mam 40 lat! To chyba najgorszy okres dla mojej psychiki. Widziałem już 3 morderstwa popełnione łyżeczką, kilku pojebów próbowało się do mnie dobrać, a gangi liczą na to, że mnie pozyskają, do chuja, komu mam ufać w tym świecie? Jedyną pomocą jest Ron, czarnuch z mojej celi. Ręczyliśmy za siebie w wielu sytuacjach, a jego gang nie weźmie mnie ze względu na to, że jestem biały. Kurwa! Nie wiem, bym musiał chyba uratować dupę czarnuchowi darzonego największym szacunkiem. Znowuż w drugim świecie, moje imperium zostało rozwiązane, a majątek złożony w starej, zabunkrowanej kopalni, Paweł z Rapidem planują jak mnie odbić z więzienia. Iza z dziećmi wciąż są w Polsce i nie mają pojęcia o tym, że siedzę w więzieniu, ale pewnie niedługo przyleci. Kurwa! Co za urwanie głowy. Na dodatek przybrałem muskulatury, tak to jest gdy większość czasu przebywa się z kilkoma czarnuchami. Wielu z nich się za mną wstawia, ale głównodowodzący mi nie ufa.

-Ej, Kruk.. – Woła mnie Ron.

-Co jest Ron?

-Jak trafiłeś tu za prowadzenie szajki przestępczej i podejrzenia o morderstwa, to z pewnością dotyczyło to śniegu, prawda?

-Trafiłeś w dziesiątkę.

-Próbowałeś tego gówna? Wielu moich ludzi z ulicy straciło życie przez ten syf, luzik, nie mam do ciebie żalu, oni mieli swoje rozumy, ale mam nadzieję, że Ty nie próbowałeś.

-Nie, ja nie próbowałem, ja tylko miałem plan na biznes, który z resztą przejąłem po pewnym Włochu.

-Rozumiem, a tak w ogóle to skąd ty jesteś?

-Z Polski.

-Skąd?

-Z Polski. – odpowiedziałem ponownie, a jego boska mina doprowadzała mnie do śmiechu, bo za cholere nie wiedział, gdzie to jest.

-Gdzie to do chuja jest?

-W Europie. Między Niemcami, a Rosją.

-Aaaa! Już wiem, już wiem! Kurwa! To wy mieliście typa co w 95-97 podrabiał nasze pieniądze!

-Dokładnie, jego dolary były lepsze niż oryginały.

-Kurwa. Polacy to mają najebane w tych głowach, wiedzą jak zrobić biznes.

-Na dodatek powiem ci, że nikt nie pobije polaka w chlaniu gorzały, no chyba, że Rusek, ale to w wyjątkowych sytuacjach.

-Moczymordy – burknął i zaczął się śmiać jak pojeb.

-Dobra, dobra, ta moczymorda nie raz ci uratuje dupe, zobaczysz.

-Trzymam za słowo, ziomuś. – Nastała po tym chwila ciszy, a mnie trapiło pytanie, kto jest głównodowodzącym tym gangiem czarnuchów.

-Ron…

-No?

-Tearz ja cie chce o coś zapytać.

-No?

-Kto przewodzi twojej grupie?

-Nie wiesz? Kurwa, chłopie.

-No chłopie… Skąd mam wiedzieć? – odpowiedziałem.

-On cie zna…

-Co?

-No, tak to jest jak trzymałeś z ludźmi, z którymi on toczył wojnę. Gang Bloods.

-Stanley Williams! Głowa Cripsów.

-Strzał w dziesiątkę.

-Już wiem dlaczego mi nie ufa, ale mam coś co mu się spodoba i powinien mi zaufać.

-Hę? Co masz?

-Kilku ludzi planuje jego śmierć.

-Kurwa? Kto tu chce rozpętać piekło? – podniósł się z pryczy i patrzył na mnie.

-Druga grupa czarnuchów, którzy trzymają z pedałami. Mają już w garści strażników, ale o to się nie martw, użyje swoich wpływów, żeby strażnicy byli po naszej stronie, ale musisz postawić mnie przed Stanleyem…

-Kurwa, no nie wiem czy się to uda.

-WYCHODZIĆ PSIE GÓWNA! PORA WAS PRZEWIETRZYĆ! – krzyczał jeden ze strażników.

-Pozwól, że najpierw sam mu o tym powiem.

-Nie ma problemu. – odpowiedziałem. Na spacerniaku kręciłem się swoimi ścieżkami, usiadłem na ławce i przyglądałem się bandzie czarnuchów i Ronowi, który zaczął z nimi rozmawiać, po chwili gdzieś poszli, nie wracał przez 8 minut. W tym czasie przysiadło się do mnie kilku czarnuchów, mruczyli coś pod nosem, grozili, ale gdy Ron się pojawił koło mnie, nagle się zmyli.

-Choć, opowiesz mu to, co mnie. – Tak się stało, rozmawialiśmy o tym do końca spacerniaka i objaśniliśmy sobie kilka spraw. Zaczęliśmy sobie ufać, miałem wykupić strażników i dowiedzieć się czegoś więcej, a na koniec wskazać ludzi, którzy chcieli jego śmierci.

Bułka z masłem, niby… Musiałem się tylko znowu stresować żeby list doszedł na czas, bo kurwa w tym więzieniu, grube kurwy jakoś niezbyt się przejmują listami. Pozostało czekać i patrzeć jak siwieje.